бар такси оның алдына кеп тұра қалды. Қыз адресін айтты. – Жолымыз бір екен, отырыңыз, – деді шофер көңілді дауыспен. Бағила шатырын сындырып ішке енді де, артқы орынға жайғасты. – Баратын жеріңіз өз үйіңіз бе? – деді алдында отырған жігіт бері қарай мойын да бұрмастан. – Сіз маған айтып отырсыз ба? – деді Бағила таңданып. – Ие, сізден басқа ешкім жоқ екенін білесіз ғой. – Оның қажеті қанша? – Бұл сұрағыңыз ба, жауабыңыз ба? – Қалай қабылдағыңыз келсе де қарсылығым жоқ, – деді қыз наразы үнмен. – Соншалықты тапқыр сөз емес! Сіз басқаша жауап берер деп күтіп ем, өзгелерден түк те айырмаңыз жоқ екен. – Неге өзгелерден басқа болуым керек? – Жігіт мырс етті. – Өзіңіз біліңіз, онда менің шаруам шамалы. Тек сізді басқа қыздардан бөлекше шығар деп ойлағаным ғой. Папаңыз осында ма, ауылда ма? Бейтаныс адамның аш кенедей жабысып, қадала қойған сұрақтары Бағиланың намысына тиді. – Сіз менің папамды танымайсыз, онда шаруаңыз қанша? – О-о, ол кісіні ұмытуға бола ма? Сізді де жақсы танимын. –Жүргізуші жолдас, машинаны тоқтатыңызшы, – деді Бағила, – мен түсіп қалайын. –Жүре беріңіз, – деді жігіт сенімді салқын үнмен. Сонан соң сөзін тағы да қызға бағыттады. – Айтыңызшы, ұмытып барады екем, оқуға түстіңіз бе? Бағила дәл қойылған мына сұрақтан тосылып, күдік пен таңданудың екі ортасында сәл абдырап қалды. – Иә, оны қайдан білесіз? – О баста осылайша жауап бергеніңіз жөн болар еді. Сіздің оқуға түспей қалмайтыныңыз белгілі. — Неге олай дейсіз? — Неге олай дейтінім сізге тағы да белгілі. Бағила оның қушықтау жауырыны мен мойын орағышынан бір-екі елі бері асып тұрған қою қара да қайратты шашына, тіп-тік кеудесіне, мойын бұрмай сіресіп отырған қалпына жақтырмай қарады. –Сіз өмірге өте ызалы адам болуыңыз керек, – деді ол осы сөзінен өзіне жұбаныш тауып. –Болса болар. Сіз жақында түсесіз, ұмытпай тұрғанда сұрап қалайын. Купелеріңізде қалған баяғы бір парақ қағазды жыртып тастаған жоқсыздар ма? Көз алдынан найзағай жарқ ете түсті. Сол найзағай соққысы Бағиланың өн бойын шымырлатып, қан тамырларын бір сәтке буып тастады. Шалшықтарды шашыратып, зулап келе жатқан машина кенет саңылауы жоқ туннельге сүңгіп кеткендей төңірек түнекке айналып, әлден соң барып қана жанарына қара ілікті. Ең бірінші көргені тағы да сол қимылсыз отырған тұлға болды. Бір парақ қағазды оқыған сәттен бері ойынан шықпай, өзін азапқа да батырып келген тұлға! Сол адам қарсы алдында, қол созым ғана жерде отыр! «Кім ойлаған, – деді ішінен Бағила әлі де өзіне-өзі жөнді келе алмай. – Бұлай кездесеміз деп ойлап па ем! Таксиде,
Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400 401 402 403 404 405 406 407 408 409 410 411 412 413 414 415 416 417 418 419 420 421