қайталап сұраумен болды. «Жо-жоқ, менімен бірге жұмыс істейтін қыздар ғой, іс жайын сөйлесуге келіпті» деп жалтара салдым. Сол кезде ол көзін ашып, езу тарта сөйледі. «Сен қыздармен көп сөйлесе берме, олар менен сені де тартып алғалы жүр ғой. Мен сауығайын, Орынборға барамын, сені де ала кетем, Балжан… Балжан деген періштедей қарындасым бар, сонымен таныстырамын…» — Әрине-әрине, оған сөз бар ма! Осы кезде ауызғы үйден Сафураның булыға жөткіргені естілді де, пышақпен кескендей кілт тыйыла қалды, Құлахмет басын оқыс көтеріп, маған таңдана қарады. — Сапар-ау, ол кім, келген кім деймін? Құдай-ау дауысы менің Сафурамның даусына қандай ұқсас еді, сол расымен-ақ менің… Сафурам шығар. Баршы, көріп келші. Көп болды ғой кеткеніне, келетін де кезі жетті. Ол мені ұмытуға тиіс емес, ол келеді, сөз жоқ келеді, баршы, көріп келші. Құлахмет ағайдың көңілін қимай мен ауызғы үйге шығып қайта оралдым. Сафура менің бөлмеме кіріп, есікті жауып алыпты. — Кім екен ол? Сафура ма, неге кірмейді мұнда? — деді тұруға оңтайланып. — Немене, бата алмай тұр ма? — Құлахмет ағай, үйге ешкім де келген жоқ. Сізге солай естілген шығар. Жатыңыз, аздап демалыңызшы. — Сізге солай көрінген шығар дейсіз бе? Ап-анық-ақ естілген сияқты еді-ау, тәйірі-ай, тағы да елес болып шыққаны ма сонда… Байғұс Сафура… Анау Смағұл Толыбаевич дегеніңіз… Өһо-өһо, тәп-тәуір-ақ адам секілді еді, жүрегіне жара салып, өмір жасын өксітіп кеткенін қарашы. Сапар, сен үш-төрт күнге рұқсат сұрап, солар жаққа бір барып қайтсаңшы, Нәзікеттің халін біліп берсеңші. Қазір ол жарқылдап күліп жүр ме екен, әлде тұнжырап, жетімсіреп жүр ме? Оның әдемі ленталары да тозған шығар ендігі. Беу, Нәзікетім, жарығым менің… Сөйтесің бе, барып хабарын біліп кеп бересің бе маған? — Әрине, барамын, Құлахмет ағай. Тек екі-үш ай шыдаңыз, сонан соң демалыс аламын да сол жаққа тартамын. Нәзікетке сіздің сағынышыңызды жеткіземін. Құлахмет ағай сәл үнсіз жатқан соң еріндерін күбірлетіп: «Рахмет, тілеуіңді берсін» деп тіл қатты да, арық саусақтарымен білегімнен сипады. Саусақтары от боп күйіп тұр екен. Ол шынымен өліп қалар ма екен деген ойдан денем түршігіп кетті. Мен Құлахмет ағайды жалғыз тастап, өз бөлмеме беттедім. Ол жақта Сафура мені шыдамсыздана күтіп отыр. Осы жолы оған Құлахмет ағай жайлы, оның халінің мүлдем ауырлап кеткендігі туралы жеткізе айтуым керек. Бір мысқал қуаныш адам бойына бір батпан қайрат бітіреді, бәлкім, Сафура қайта оралып, оған жалғыз перзенті — Нәзікетін көрсететін болса, ол әл жиып, айығып кетер, ескі қайғысын көңілден өшіріп, жанарында күлкі ойнар. Сафура ұзақ күтуден қалжыраған ба, жастықта қисайып жатыр екен. Менің кіргенімді сезбеген де сияқты, жұмулы көзін ашқан жоқ. Оның осылай
Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53