төңкеріліп, асты-үстіне түсіп бара жатыр. Екінші қағаз сусып, жерге түсті. «Міне, міне жаңалық! Ол менің өзін жақсы көретінімді біледі. Қандай аңқаумын, қандай аңқаумын мен! Әнеукүні өзіммен әңгімелесіп отырғанда, «бүгін бәрін де айтуым керек, екінші рет кездеспеуіміз де мүмкін» деп еді-ау. Ал мен соны да байқамадым. «Бірақ, сіз мені жақсы көресіз». Қандай ақылды еді, кісі жанын қандай ұққыш еді ол. — Шырағым-ау, не депті ол? Сізге не болды, қуарып барасыз ғой, — деген кемпірдің үрейлі үнінен селт етіп, есімді жидым. — Жо-жо, ешнәрсе де емес. Тек… бұл жаққа қайтып келмеймін депті. — Келмейді ғой ол. Кеткен адам келуші ме еді. Ал анау не қағаз? Мен жерден көтеріп екіншісін қолыма алдым. Телеграмма! «Сіздің тілегіңіз қанағаттандырылды. Байланыс әкімшілігі». «Құдай-ау, бұл не?» Ә, иә, иә, кеше өзім он күн сұраған екенмін ғой. Маған, мұның енді ешқандай қажеті жоқ. Бүгін жүруге де дайынмын. — Ім, ол не екен? — Жұмыс істейтін жерімнен, шеше. «Қайт» депті. Менің де кететінімді естіп, кемпір тағы жылады. Ол маған тіпті бауыр басып кеткен еді. Дәл туған анамдай ебіл-дебіл жылап жүріп шығарып салды. Махамбеков менімен қоштасуға келіпті. Поезға отырарымда ол менің қолымды қайта-қайта қыса берді. –Шынында мен оны жақсы көреді екенмін ғой, оны байқамаппын. Маған қиын болады-ау, — деді ол ауыр күрсініп. — Қызым жат боп кетіпті, тез үйрене қоймаспыз. Мүмкін, өмірді басынан қайта бастармын. — Үйленбекшісіз ғой? — Иә. Солай етермін. Жас кезімізде албырт болдық. Мүмкін бәрі де соның нәтижесі шығар. Ендігі өмір мүлде, мүлде басқаша-а! Мен үндемедім… Поезд қозғала бастады. — Мініңіз, мініңіз. Сөз жоқ, хат жазып тұрыңыз. Есіттіңіз… тіфу, осы «сіз» деген! Есіттің бе, хат жазып тұр. Мен жазамын. Бірақ маған ренжіме. Менде де кінә жоқ қой. Ол менің қолымды босатқысы келмей, поезбен қабаттасып жүгіріп келеді. Басындағы шляпасы да түсіп қалды, оған қарайтын емес. — Жазамын, сөз жоқ жазамын. Сау болыңыз! — Мен оның қолын қатты қыстым. Оның жүзіне қимастықпен күлімсірей қарағанымда, көзінде төңіректеген жасты көріп қалдым. Ол да мені жақсы көреді екен-ау? Біраздан соң буалдыр сағымға араласып, сүйікті Арыс та көзден тасаланды.

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45