тағы да дауысымды көтере түсіп. — Сізді тыңдап отырмын, — деді ол айта беріңіз дегендей бетіме күлімсірей қарап. — Мен, ана кемпірді аяймын. — Қайсы, әлгі сиыр жетектеп бара жатқанды ма? — Жоқ. Үйдегі. — Ә, — деді Махамбеков менің орындығымның арқалығына қолын сүйеп. — Салиха кемпірді ғой? Ие, ол соншалықты кісі аяйтындай халде ме екен? — Жоқ-ә, дегенмен де, бір түрлі әбіржіп жүрген сияқты. — Иә, қиын байғұсқа. Жалғыз ғой, — деді ол аздап күрсініп. — Оның үстіне, сіз мені министр деп таныстырыпсыз. Сізді өтірікші қылмайын деп ол кісіге өз қызметім жайлы тіс жарғаным жоқ. Олай деп таныстырмауыңызға да болатын еді ғой. — Імм, солай деңіз. Ол алжыған кемпірге бұл жөнінде сөйлеуші болмаңыз деп мықтап тапсырсам да айтып қойған екен ғой. — Ол байғұс менен сескенетін сияқты. Көп сөйлемейді, сөйлесе де сөз астарынан сақтық сезіліп тұрады. Сонан соң, үлкен адамның жорғалап жүруі тіпті қолайсыз екен. Осы кезде машина бірден тормоз беріп, мен маңдайымды кабинаға ұрып ала жаздадым. Байқамай қалса керек, бала көтерген бір келіншек алдымыздан жүгіріп өтіп бара жатыр екен. Қалаға келгенімізді байқамай қалыппыз. — Алаңдамай, абай болу керек қой, періште, — деді шофер жігіт тоңқ етіп. Әйел бізге жалт қарады да, қысылғаннан қызарып сала берген жүзін байқатпау үшін теріс айналып жүре берді. — Әп-әсем келіншек екен-ау өзі. Әсте, күйеуіне көп еркелейтін болар, қалай ойлайсыздар? — деді тағы да шофер келіншек, кеткен жақтан көзін алған соң маған күлімсірей қарап. Мен «мүмкін» деп жай ғана бас изедім. – Кім ол? — Ешнәрсені аңғара алмай қалған Махамбеков сөзге араласты. — Жай, бір әйел, машинаға қағылып кете жаздады. Осыдан соң екеуміздің әңгімеміз үзілді де, біз кеңсеге келіп түстік. Ертеңгі атқарылатын жұмыстың жоспарын қабылдап, инженерлерге тапсырма берілген соң, үйге беттедім. Мен қақпадан кіре бергенімде көрші қақпаның да сарт етіп жабылғаны естілді. Солай қарай жалт қарадым. Ағаш бұтақтарының ар жағынан бала көтеріп бара жатқан бір әйелді көзім шалып қалды. Анық көре түсейінші деген ниетпен дуал жаққа жақындағанымда тез-тез жүріп бара жатқан әйелге көз тоқтаттым. «Бұл қалайша? Әлгі, жолда кездесетін келіншек емес пе? Сонда оның енді жеткені ме? Әлде, бір жерде кідіріп қалды ма екен? Мүмкін, ол басқа әйел шығар». Бала көтерген әйел үй жанына қойылған қолжуғыштың ішінен кілтін алды да, құлыпқа салды. Есік ашып жатқанда, оның жүзі анық көрінгені соншалық өзімді байқап қалар ма екен деп қатты қысылдым. Бірақ ол мен жаққа назар аудармастан құлпын алды да есікті ашық тастап ішке кіріп кетті. Дәл соның өзі демек, кеше кешке маған тесіле қараған, әрі соншалықты
Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45